In Nederland hebben we een groep dieren die het spotten absoluut waard is. Bij natuurliefhebbers, boswachters en recreanten steekt één natuurgebied met kop en schouders boven de rest uit. We hebben het dan over de Veluwe. Onze Veluwe. En de Veluwe kent ‘de grote vijf’: het edelhert, het wilde zwijn, de ree, de vos én de Schotse Hooglander. Imposant. Toch willen we nu aandacht vragen voor de kleine vijf; in de directe omgeving van ons vakantiehuis: de eekhoorn, mus, roodborst, egel én kikker!
Twintig huismussen hebben het hoogste woord
Ze piepen, snurken, zingen, fladderen, kruipen, schieten voor je fiets langs, scharrelen. En een aantal heeft het hoogste woord! Zoals de ruim twintig huismussen in onze flinke beukenhaag. Tijdens een vogeltelling komen we op dit aantal. Ongeveer twintig, want ze schieten alle kanten op. De huismus eet voornamelijk zaden en insecten. De zang van dit vogeltje beperkt zich doorgaans tot getjilp. Ze laten zich ’s morgens al vroeg horen! Het gezelschap beweegt zich vliegend of hippend in onze tuin voort. En… mussen blijven doorgaans rond dezelfde plek wonen. Een huismus weegt ongeveer 30 gram. Nooit geweten!
De tweede van de kleine vijf
Dan de eekhoorn. Wel eens een eekhoorn in het echt gezien? Roodbruin zijn ze en ze hebben een flinke pluimstaart. De grote staart gebruikt het diertje om in evenwicht te blijven als hij rent en grote sprongen maakt. Grappige puntige oortjes en grote kraalogen. We zien regelmatig eekhoorns in de buurt van onze vakantiewoning. Er staan namelijk grote bomen aan de Mecklenburglaan, hier om de hoek. En het zijn geen luilakken hoor, veel mensen denken dat eekhoorns een winterslaap houden. Maar dat is niet zo. In de winter zijn ze wel minder actief, omdat er weinig eten te vinden is. Daarom eten eekhoorns in de herfst extra veel en verzamelen ze een wintervoorraad. Dat verstoppen ze in holle plekjes van bomen of ze begraven het. Omdat ze goed kunnen ruiken, vinden ze het eten meestal wel weer terug. Gelukkig.
Egels
En er scharrelen in de buurt ook een paar egels. Het is avond en we horen wat geritsel vanuit de struiken, gesnuif… Wat is het? Voor een muis klinkt het te hard. Het is een rondscharrelende egel. Zodra het begint te schemeren, worden ze wakker. Op zoek naar voedsel. De egel is makkelijk herkenbaar met al z’n stekels. Vaak hoor je een egel al voordat je hem ziet. Het geritsel van bladeren als hij door de tuin scharrelt, het gesmak als hij eet. En ook tijdens het paren maken egels een hoop kabaal. En daar weet onze overbuurvrouw alles van. We schamen ons nog steeds een beetje dat we met het schijnsel van een flinke zaklamp een einde hebben gemaakt aan een vrijpartij.
Rode borstjes
In de oude appelboom zien we ook regelmatig roodborstjes. Iedereen kent het roodborstje wel en dit komt omdat ze ons zo graag opzoeken. Het roodborstje is erg nieuwsgierig en goed van vertrouwen. Daarom komen ze dichterbij dan de meeste vogels. De kleine bruine vogels met een welbekende rode borstje. Zowel mannetjes als vrouwtjes zien er hetzelfde uit. De zang van het roodborstje herkennen wij ondertussen goed. Hij zingt de toonladder op een vlugge manier op en af. Met een pauze van 3 a 4 seconden. Kikkers zien we hier ook, zo af en toe. Als we in de tuin werken, springt er soms ineens één uit de struiken. Een gil van schrik.
Wat is het toch mooi om op dé Veluwe te wonen of vakantie te vieren. Dichtbij de grote dieren, de ‘big five’. En nog veel dichter bij al dit kleine grut: de kleine vijf.
